ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

«…Ο λαός ο καθήμενος •εν σκότει είδε φως μέγα και τοις           καθημένοις •εν χώρ‹ και σκιάŽ θανάτου φως  €ανέτειλεν αυτοίς» 

Κάθε χρόνο, όλες αυτές τις εόρτιες ημέρες που ακόμα και σήμερα διανύουμε, (Κυριακή μετά τα Φώτα) και με όλα τα μεγάλα γεγονότα του Αγίου Δωδεκαημέρου ,ζούμε και πανηγυρίζουμε για τρεις μεγάλες αλήθειες της πίστεως μας, τρεις πράξεις Θεϊκής «κένωσης» και συγκατάβασης. Είναι η Ενανθρώπηση του Θεού (25^η Δεκεμβρίου), είναι η Περιτομή (1^η Ιανουαρίου) και τέλος είναι η εις τον Ιορδάνη Βάπτισις Του απ΄το χέρι του Προδρόμου, με παράλληλη φανέρωση σε μας τους ανθρώπους  του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος , του Τριαδικού Θεού .

Γιορτές «κένωσης» και Θεϊκής «συγκατάβασης», τονίζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας πως είναι οι ημέρες αυτές αφού δεν ταιριάζουν στην Θεότητα Του. Και πραγματικά είναι «κένωση» είναι «άδειασμα» είναι «χαμήλωμα» για το Χριστό ,είναι Θεϊκή «συγκατάβαση» και «συναίνεση»το ότι καταδέχτηκε  «ο αχώρητος παντί» να χωρέσει μέσα στην ανθρώπινη σάρκα ,να γεννηθεί στο σπήλαιο και να ανακλιθεί στη φάτνη. Είναι αταίριαστο με την Θεότητα Του το ότι καταδέχτηκε της σαρκός την περιτομή. Είναι παράλογο ακόμα και το Βάπτισμα Του στον Ιορδάνη ποταμό απ’ τον Πρόδρομο Ιωάννη .Και λέμε πως είναι παράλογο και ανεξήγητο γιατί το βάπτισμα του Προδρόμου ήτανε βάπτισμα μετανοίας .Στον Ιωάννη προσέρχονταν όσοι αισθάνονταν την απομάκρυνση τους απ’ το Θεό και το νόμο Του, όσοι κατανοούσαν πως είναι αμαρτωλοί . Κάτι τέτοιο βέβαια προσιδιάζει μόνο στους ανθρώπους και όχι στο Θεό .Ο Χριστός είναι αυτός που «αμαρτίαν ουκ •εεποίησεν ουδέ ευρέθη δόλος •εν τω στόματι Αυτού»(Α΄.Πέτρου  Β,22). Αν και δεν είχε ανάγκη λοιπόν απ’ το βάπτισμα του Προδρόμου ο Χριστός εν τούτοις για μια ακόμη φορά έδειξε τη Θεία συγκατάβαση Του .

Για μια ακόμη φορά καταδέχτηκε να χαμηλώσει για να υψωθούμε εμείς .να λάβει τα ανθρώπινα για να λάβουμε εμείς τα Θεϊκά .

Στα απόστιχα της εορτής της Περιτομής διαβάζουμε : «Συγκαταβαίνων ο Σωτήρ τâ γένει των α€νθρώπων κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν. Ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν»

Δηλαδή: Συγκαταβαίνοντας ο Σωτήρ στο ανθρώπινο γένος ,καταδέχτηκε να ντυθεί τα σπάργανα ,δεν ντράπηκε για την περιτομή της σαρκός Του .

Ειδικότερα δε για όλα αυτά τα φοβερά και δυσερμήνευτα μυστήρια ,σημειώνει ο μακαριστός Φώτης Κόντογλου : «Λοιπόν ο Χριστός μας ο αναμάρτητος ,για να μας διδάξει να είμαστε υποταχτικοί και να κρατάμε τα ιερά μυστήρια της Θρησκείας μας , καταδέχτηκε να λογαριαστεί σαν αμαρτωλός άνθρωπος και για τούτο βαφτίστηκε απ’ τον υπηρέτη Του τον Πρόδρομο, όπως πρωτύτερα υπέμεινε την περιτομή  που την κάνανε σε όλα τα εβραιόπουλα ,για να μην πούνε πως ο Χριστός πάτησε το μωσαϊκό νόμο. Για τούτο έλεγε : « Δεν ήρθα να καταργήσω το νόμο, αλλά ήρθα να τον συμπληρώσω».Με την ίδια ταπείνωση έσκυψε σαν δούλος κι έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του κατά τον Μυστικό Δείπνο …». Ο δε Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπογραμμίζει : «…το εκπληκτικό ήταν το ότι θέλησε να γίνει άνθρωπος ενώ είναι Θεός .Όλα τα άλλα ακολούθησαν κατά λογική συνέπεια…».

          Αγαπητοί Χριστιανοί.

Η παρουσία του Θεού στη γη, η συγκαταβατική περιχώρηση της Θεότητος και η κένωση του θεϊκού μεγαλείου, αποτελεί το κορυφαίο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητος. Είναι η εκδήλωση της απύθμενης αγάπης και του Θείου ελέους όχι μόνο στον  άνθρωπο αλλά και σ’ ολόκληρη την κτίση . Είναι η αναδημιουργία ,η ανακαίνιση ,το ξαναφτιάξιμο του κόσμου αφού στην πρώτη δημιουργία δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε  «το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση». Είναι η υλοποίηση του προαιωνίου Θείου σχεδίου για την απολύτρωση του γένους των ανθρώπων .Είναι η εκπλήρωση και η επαλήθευση των προφητειών ότι «…ο λαός που καθόταν στο σκοτάδι είδε φως μεγάλο και σ’ αυτούς που καθόντουσαν στην περιοχή και τα σκοτάδια του θανάτου ανέτειλεν φως».(Ματθ. Δ-16).

Αυτό ακριβώς θέλει να μας τονίσει και η σημερινή Ευαγγελική περικοπή και γι’ αυτό το λόγο σοφά η Εκκλησία μας διάλεξε την ημέρα αυτή ,την πρώτη Κυριακή μετά τα Φώτα, για να την ακούμε ,αφού πλέον επισήμως αρχίζει ο Ιησούς ,«…να κηρύττει και να λέει : Μετανοείτε ,γιατί πλησίασε (κοντά σας) η βασιλεία των ουρανών»(Ματθ. Δ-17)

            Χριστιανοί μου.

Πολλοί θέλησαν, απ’ τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα ν’ αλλάξουν την ιστορία της ανθρωπότητας. Άλλοτε με βίαιο τρόπο , άλλοτε με ήπιο, προσπάθησαν να ανατρέψουν τα κατά τη γνώμη τους κακώς κείμενα και να δώσουν στον κόσμο άλλη μορφή, να φέρουν την αναγέννηση .

          Τι έγινε όμως ; Που είναι η ποθούμενη αλλαγή ; Που είναι ο καλλίτερος κόσμος ; Δυστυχώς τα πράγματα απέδειξαν ότι τόσες και τόσες προσπάθειες έπεσαν στο κενό . Παρά τα ποτάμια αίματος που χύθηκαν, παρά τις τόσες θυσίες ,παρά τα τόσα μεγαλόστομα κηρύγματα,καμιά απ’ αυτές τις προσπάθειες δεν έφερε το ποθούμενο .Στο τέλος καταλήγουμε στον ίδιο παρονομαστή και στο ίδιο αποτέλεσμα . Αναγκαιότητες, σκοπιμότητες, συμβιβασμοί ,σφάλματα, υποτέλειες, και η ζωή συνεχίζεται με την ίδια ολισθηρή πορεία .

          Που είναι λοιπόν το φως ; Που είναι η αγνή και ολόλαμπρη αχτίδα που θα διαλύσει τα σκοτάδια μας ;

          Ο εξαίρετος Χριστιανός ποιητής  Γ. Βερίτης καταγράφοντας αυτόν τον εναγώνιο πόθο του ανθρώπου μας λέει :  « Φως ζητάμε ! Φως διαβάτη !

                                                Πήραμ’ ένα γιδοστράτι

                                                Και χυθήκαμε στα σκότη ,

                                                Απ’ την πρώτη μας τη νιότη ,

                                                Και ζητάμε κι όλο πάμε

                                                Κι όσο πάμε και ζητάμε » .

Την απάντηση την παίρνουμε και πάλι από τον ίδιο :      

 «  Aπ’ τη Φάτνη ως το Σταυρό

                                                                                    

   μπόρεσα κι εγώ να βρω 

                                

   τ’άυλο Φως  π’ αναζητάτε .»

          Απ’ τη Φάτνη λοιπόν ως το Σταυρό ! Εκεί βρίσκεται το φως που ζητάμε .Εκεί βρίσκεται η λύση. Εκεί υπάρχει ο ασφαλής τρόπος για ν’ αλλάξει η ιστορία του κόσμου, ν’ αναγεννηθεί και να μεταμορφωθεί. Γι’ αυτό ακριβώς το φως μιλάει ο προφήτης Ησαΐας  στον οποίο αναφέρεται και το σημερινό ευαγγελικό μήνυμα ,όταν μας λέει «ο λαός που καθόταν στα σκοτάδια είδε φως μέγα» Αυτό το Φως ομολογούμε κάθε φορά σε κάθε Θ.Λειτουργία όταν διακηρύττουμε « είδομεν το φως το φως το €αληθινόν •ελάβομεν πνεύμα •επουράνιον».

          Μέσα σ΄αυτό το φως ο παραπεταμένος βρίσκει στοργή .ο πικραμένος λύτρωση ,ο περιφρονημένος έλεος ,ο κυνηγημένος δικαιοσύνη ,ο δούλος γίνεται ελεύθερος ,ο ληστής άγιος ,ο παραστρατημένος επιστρέφει στο δρόμο της σωτηρίας .

          Μακριά και πέρα απ΄αυτό το Φως υπάρχει δουλεία ,υπάρχει λαθεμένη πορεία , υπάρχει υποκρισία και καταναγκαστικά έργα .Όλα τα άλλα φώτα είναι άτονα και ασταθή . Δημιουργούν σύγχυση και ταραχή ,δίνουν λαθεμένες εντυπώσεις .Αλήθεια πως θα χαρακτηρίζαμε αυτόν που θα προσπαθούσε να αντικαταστήσει το φως του ήλιου με το φως ενός κεριού ; Τέτοιοι και χειρότεροι είναι όλοι αυτοί οι <<φωταδιστές>>,που νομίζουν πως μπορούν να σκιάσουν το Φως το αληθινό .Ζουν με τις ψευδαισθήσεις και τα ερείπια των επινοήσεων τους . Είναι αυτοί για τους οποίους και πάλι ο Βερίτης θα πει  ; «Ήταν φώτα ,χίλια φώτα ,μα δεν ήτανε το Φως».

          Αγαπητοί Χριστιανοί .Τελειώνουμε και πάλι με τον ανεξάντλητο και πάντα επίκαιρο άφθαστο λογοτέχνη και άνθρωπο Φώτη Κόντογλου .

«Ο Χριστός μας έφερε την παλιγγενεσία, το ξαναγέννημα… Άλλη ελπίδα από το Ευαγγέλιο δεν υπάρχει για τον άνθρωπο. Όποιος δεν ένοιωσε αυτό το μυστήριο το φοβερό και χαροποιό δεν ένοιωσε τίποτα. Ο Χριστός δεν ήρθε για να συνεχίσει τα όσα είπανε και πράξανε οι αρχαίοι φιλόσοφοι κ’ οι ηθικολόγοι. Μας έφερε καινούρια ζωή ,καινούρια αγάπη ,καινούρια λύπη ,καινούρια χαρά ,καινούρια καρδιά. Ο Χριστός την αγάπη δεν μας τη δίδαξε μονάχα ,αλλά και μας την έδωσε. Με το Χριστό είναι όλα ήμερα και απλά ,γιατί έχουνε την ελπίδα του Ευαγγελίου και την παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος που λέγεται Παράκλητος δηλαδή παρηγορητής. Πριν έρθει ο Χριστός ο κόσμος ήτανε έρημος και χωρίς αγάπη και οι άνθρωποι ήτανε «οι μη έχοντες ελπίδα» που λέγει ο Απ. Παύλος. Για τούτο λέγει ο Χριστός με το πνεύμα του Προφήτη Ησαΐα : «Πνεύμα Κυρίου είναι απάνω μου, που με δαύτο με έχρισε .Και μ’ έστειλε να φέρω στους φτωχούς την καλή την είδηση ,να γειάνω όσους έχουνε καρδιά συντριμμένη ,να κηρύξω τη λευτεριά για τους σκλαβωμένους και στους τυφλούς που θα δούνε το φως τους ,να φέρω τη χρονιά την ευτυχισμένη του Κυρίου και μέρα ανταπόδοσης ,να παρηγορήσω όλους τους πικραμένους»( Ησαΐα 41,1).   ΑΜΗΝ