«Αδελφοί, αν ο λόγος που δόθηκε άλλοτε μέσω αγγέλων, αποδείχτηκε αληθινός, κι
όσοι τον παρέβηκαν η δεν υπάκουσαν σ αὐτόν, δέχτηκαν την τιμωρία που τους έπρεπε, πως είναι δυνατόν εμείς να
ξεφύγουμε, αν δεν δώσουμε την προσοχή που ταιριάζει σε μία τόσο σπουδαία
σωτηρία; Τη σωτηρία αυτή, που άρχισε να διακηρύττει ο Κύριος, μας τη βεβαίωσαν
όσοι άκουσαν το λόγο του. Κι ο Θεός πρόσθεσε τη μαρτυρία του γι’ αυτήν, με κάθε
λογής θαυματουργικές ενέργειες και με τις διάφορες δωρεές των χαρισμάτων του
Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με το θέλημά του.
Το μελλοντικό κόσμο, για τον οποίο μιλάμε, ο Θεός δεν τον υπέταξε στους
αγγέλους. Αντίθετα, όπως λέει κάπου η Γραφή, τι είναι ο άνθρωπος για να τον
σκέπτεσαι; η ο υιός του ανθρώπου για να τον φροντίζεις; Τον έκανες λίγο
κατώτερο από τους αγγέλους, τον στεφάνωσες με δόξα και τιμή. Όλα τα υπέταξες
κάτω από τα πόδια του. Λέγοντας όλα τα υπέταξες σ’ αυτόν, εννοεί πως τίποτε δεν
άφησε που να μην το υποτάξει σ αὐτόν. Ως τώρα όμως δε βλέπουμε να είναι όλα υποταγμένα σ’ αυτόν.
Βλέπουμε όμως ότι ο Ιησούς, που έγινε για ένα χρονικό διάστημα κατώτερος από
τους αγγέλους, στεφανώθηκε με δόξα και τιμή εξαιτίας του θανάτου του. Γιατί η
χάρη του Θεού θέλησε αυτός να γευτεί το θάνατο για το καλό όλων. Ο Θεός,
λοιπόν, η αρχή και ο σκοπός των πάντων, ενώ οδήγησε πολλούς υιούς στη δόξα,
έπρεπε με το πάθος να οδηγήσει το χορηγό της σωτηρίας τους στην ολοκλήρωση του
έργου του».
 | |||
Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, γιορτάζουμε τη
«Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών ασωμάτων και ουρανίων
Δυνάμεων». Οι Άγγελοι σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας είναι
δημιουργήματα του Τριαδικού Θεού, που δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο
και τον άνθρωπο. Οι Άγγελοι βρίσκονται ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο. Είναι
άυλα, πνευματικά όντα. Δεν έχουν υλικό σώμα, αλλά πνευματικές υπάρξεις γι' αυτό
και δεν είναι ορατοί. Είναι αγγελιοφόροι του Θεού και διακονούν "τους
μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν", όπως ακούσαμε στο σημερινό αποστολικό
ανάγνωσμα.
Όταν αποστέλλονται από τον άγιο Θεό στους ανθρώπους παρουσιάζονται με μορφή και
φωνή ανθρώπου και μάλιστα νέου, προς καθοδήγηση και εξυπηρέτηση των. Να μερικά
αδιάσειστα παραδείγματα από την Αγία Γραφή: Τρεις άγγελοι παρουσιάζονται στον
Αβραάμ και φιλοξενούνται στη σκηνή του, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει το μήνυμα
της σωτηρίας στην Παναγία, την ημέρα του Ευαγγελισμού, άγγελοι ανακοινώνουν
στους βοσκούς τη γέννηση του Μεσσία, άγγελοι στη Μεταμόρφωση του Χριστού, στον
κενό τάφο την ημέρα της Ανάστασης, στην Ανάληψη, άγγελοι αοράτως λατρεύουν το
Θεό μαζί με τους ανθρώπους, όταν η Εκκλησία τελεί τη θεία λειτουργία.
Κάθε άνθρωπος και κάθε λαός έχουν το φύλακα άγγελό τους καθώς ακούμε στη θεία
λειτουργία: "άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχων καί των
σωμάτων ημών". Επικαλούμαστε λοιπόν στις προσευχές μας τους αγγέλους και
τους παρακαλούμε να μας περιστοιχίσουν "ίνα τη παρεμβολή αυτών
φρουρούμενοι καί οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της
πίστεως".
Το αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται ακόμη στην προνομιακή θέση του ανθρώπου μέσα
στη δημιουργία. Ο άνθρωπος δηλαδή έχει τη μεγαλύτερη αξία μέσα στην κτίση, αφού
τίποτε δεν άφησε ο Θεός που να μην το υποτάξει σ' αυτόν. Από που πηγάζει όμως
αυτή η αξία του ανθρώπου; Είναι γιατί ο Θεός ενεφύσησε μέσα του "πνοή
ζωής", του έδωσε δηλαδή ψυχή. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο που είναι εικόνα του
Θεού, για όλους εμάς, υπάρχει η κτίση, υπάρχουν οι άγγελοι, υπάρχει ο
Παράδεισος. Γι' αυτό και ο ίδιος ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός, μετά την απομάκρυνση
του ανθρώπου από τον Παράδεισο έγινε για χάρη μας κατώτερος από τους αγγέλους
για ένα χρονικό διάστημα, καταδέχτηκε να ταπεινωθεί, πήρε του δούλου τη μορφή
και φόρεσε το ανθρώπινο σχήμα. Κήρυξε το Ευαγγέλιό του στους ανθρώπους και αυτό
παραδόθηκε σε μας από εκείνους που τον είδαν και τον άκουσαν και ακόμη
βεβαιώθηκε με πολλές θαυματουργικές ενέργειες που γίνονταν ανάμεσα στους
πιστούς.
Δεν έμεινε όμως μόνο στη διδασκαλία Του ο Χριστός, οδηγήθηκε εκούσια στο θάνατο
και μάλιστα το σταυρικό για να στεφανωθεί στη συνέχεια με δόξα και τιμή για το
καλό όλων των ανθρώπων. Έγινε λοιπόν ο Βασιλεύς της δόξης για να προσφέρει
στους πιστούς σωτηρία που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ζωή αληθινή και συμμετοχή
στη δόξα του. Όσοι πιστοί μετέχουν αυτής της δόξης δοξάζονται και η δόξα λάμπει
στις καρδιές τους και φωτίζονται τα πρόσωπά τους από τη χάρη και την ενέργεια
του Θεού. Αλλά ασυγκρίτως μεγαλύτερη θα είναι η δόξα που περιμένει τους πιστούς
στη μελλοντική Βασιλεία του Θεού, τότε που θα είναι ίσοι με τους αγγέλους και
θα γευτούν όσα "ετοίμασε ο Θεός γι' αυτούς πού τόν ἀγαπούν, όσα μάτι δέν είδε, αυτί δέν άκουσε καί λογισμός ἀνθρώπου δέν έβαλε στό νού".
Τόση και τέτοια δόξα μας περιμένει, αγαπητοί μου αδελφοί, μπροστά στην οποία
όλες οι δόξες και οι τιμές αυτού του κόσμου δεν αποτελούν παρά σκια που χάνεται
και όνειρο που φεύγει. Μ' αυτή την προσδοκία πορευόμαστε για να συναντήσουμε
τον Κύριο "ερχόμενον μετά δόξης" και περιστοιχιζόμενο με τις στρατιές
των αγγέλων. Αξίζει να αμελήσουμε τηλικαύτης σωτηρίας; Αμήν.
