ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ
ΜΗΤ/ΛΙΤΟΥ ΠΡ.
ΑΥΛΩΝΟΣ
Η ΥΠΟΔΟΧΗ TOT ΜΕΣΣΙΑ
«Ώσαννά,
ευλογημένος ο ερχόμενος εν όνόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» {Ιωάν. 12,
13).
Ο
θριαμβευτής «καθήμενος επί πώλον όνου», όπως και οι βασιλείς των Ιουδαίων, όταν
γύριζαν νικητές απ’ τον πόλεμο, μπαίνει στα Ιεροσόλυμα ο ’Ιησούς Χριστός. Είναι
ανάγκη, λοιπόν, επιτακτική να σταθούμε κι εμείς σήμερα στη μεγάλη πύλη της
Ιερουσαλήμ. Να σταθούμε, για να δούμε και να θαυμάσουμε, αλλά προπαντός να
διδαχθούμε το βαθύτερο νόημα της θριαμβευτικής εισόδου του Θεανθρώπου -
Βασιλέως στην πόλη των Παθών Του.
<< Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος... ο βασιλεύς του
’Ισραήλ »
Κραυγάζει
το μανιασμένο πλήθος. Ενθουσιασμός στην καρδιά. Κλαδιά στα χέρια, σύμβολα της
νίκης. Φωνές στα χείλη. Ενδύματα στρωμένα στο δρόμο απ’ όπου πρόκειται να
περάσει ο ’Ιησούς Χριστός. Το παραλήρημα είναι ασυγκράτητο! Ο ενθουσιασμός
είναι φανερός! Η βοή συγκλονίζει τον τόπο! Τα «ωσαννά» σείουν την πόλη των
Προφητών.
’Έρχεται!
’Έρχεται «ο Υιός του Δαυίδ» (Ματθ. 1, 1), ο βασιλεύς του Ισραήλ! Αυτός
που θα συντρίψει τους Ρωμαίους. Που θα απομακρύνει τη δυναστεία του Ηρώδη και
θα καθήσει στο θρόνο του Δαυίδ (Λουκ. 1,
32). Αυτός που θα κυβερνήσει το λαό Του και θα χορτάσει την πείνα του. Αυτός
που θα οπλίσει τα χέρια του λαού Του, για να κατακτήσει πόλεις και βασίλεια
αλλοεθνή. 'Έτσι φαντάζονταν οι Ιουδαίοι το Μεσσία. Μ’ αύτη την καρδιά που
έβραζε από ανάμεικτα αισθήματα και ανεδαφικές επιθυμίες τρέχει ο περιούσιος
λαός να επιδεχθεί το Μεσσία και Λυτρωτή του.
Ο
Θεάνθρωπος όμως μένει απαθής και αδιάφορος απ’ όλες αυτές τις εκδηλώσεις. Δεν
Τον παρασέρνει η ορμή του όχλου που Τον θέλει για επίγειο βασιλιά. Ο ’Ιησους
Χριστός μένει σιωπηλός. Πράος και ανέκφραστος. Χωρίς κανένα γνώρισμα επίγειου
κυρίαρχη. «Καθήμενος επί πώλου
όνου» περνάει την πύλη της πόλεως. Εκείνος για Τον Όποιο το προφητικό στόμα
είχε προείπει χιλιάδες χρόνια πριν: «Μη φοβού θύγατερ Σιών· ιδού ο βασιλεύς σου
έρχεται σοι πραΰς, καθήμενος επί πώλον όνου» (Ζαχ. 9, 9).
Ναι.
Ο Μεσσίας έρχεται σήμερα θριαμβευτής, αλλά όχι σύμφωνα με τις αντιλήψεις
εκείνων που Τον υποδέχονται. Ο Μεσσίας δεν είναι επίγειος βασιλιάς, όπως
εκείνοι Τον φαντάσθηκαν. Βέβαια είναι βασιλιάς, αλλά όχι της βίας και του
πολέμου. Του μίσους και της σφαγής. Της καταδυνάστευσης και της δουλείας. Ο
Μεσσίας ’Ιησους Χριστός είναι:
Βασιλιάς
της ανθρώπινης καρδιάς
Και
το βασίλειό Του, Βασιλεία ουράνια. Δεν εξουσιάζει εξωτερικά. ’Άπειρες φορές
διεκήρυξε μπροστά στο λαό: «Η Βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου»
(7ωαν. ΙΗ. 36). Πολλές φορές ετόνισε ότι «η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν»
(Λουκ. 17, 21). Ναι. Βασιλεύει
ο Χριστός. Αλλά βασιλεύει στις κάρτες εκείνων που Τον αγαπούν. Εκείνων που Τον
δέχονται και Τον αναγνωρίζουν για Σωτήρα και Ευεργέτη της υπάρξεως τους. Γιατί
ό,τι πιο πνευματικό, ό,τι πιο άγιο και ό,τι πιο ιερό έχει μέσα του ο άνθρωπος,
αυτό είναι κτήμα του ’Ιησού Χριστού. Αυτό συνιστά τη Βασιλεία Του. Γι’ αυτό
κανείς δε μπορεί να το κυριέψει η να το αλλοιώσει, εφ’ όσον ανήκει στον Κύριο.
Χρειάζεται
όμως μια παρατήρηση. Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο και κανένας δε
μπορεί να την αλώσει. Εν τούτοις υπάρχει ένας κίνδυνος. Υπάρχει ένας και
μοναδικός ύπουλος εχθρός που είναι όχι εξωτερικός, αλλά εσωτερικός. Αυτός ο
εχθρός είναι ο ίδιος ο εαυτός μας. Ο κατώτερος εαυτός μας που επιστρατεύει τις
αδυναμίες που οργανώνει τα πάθη που συμμαχεί με τον αιώνιο αντίδικο και εχθρό
της Βασιλείας του Θεού, το διάβολο, για να συντρίψει τη Βασιλεία του Θεού. Για
να μας αποξενώσει από την κατάσταση της πραγματικής πνευματικής ευφορίας που
δημιουργεί μέσα μας η εξουσία της Βασιλείας του Χριστού. 'Όσοι από τους πολίτες
της Βασιλείας του Θεού προδίδουν τον Ιησού Χριστό, αυτοί χάνουν τη Βασιλεία
Του.
'Όσο
δύσκολα κερδίζεται, τόσο εύκολα χάνεται η Βασιλεία του Χριστού
Ο
Ιησούς Χριστός, ο βασιλιάς των ανθρωπίνων καρδιών. δε συμβιβάζεται με την
άπατη. Δεν ανέχεται το μίσος. Δεν υπομένει την κλοπή. Δε μπορεί να έχει στη
Βασιλεία Του πιστούς με κίβδηλο περιεχόμενο! Με ζωή παραδομένη στην ασωτία και
την αμαρτία. Η αμαρτία είναι καθεστώς αντίθετο από το καθεστώς της Βασιλείας
του Θεού. Ει-κυριαρχία του σκότους η αμαρτία, ενώ η Βασιλεία του Θεού
είναι κυριαρχία του Φωτός, της Αληθείας, της Δικαιοσύνης, της Αγάπης,
της Ειρήνης.
Για να έχει συνεπώς ο άνθρωπος
μέσα του τη Βασιλεία του Θεού πρέπει να τον διακρίνουν όλα της αύτά τα
γνωρίσματα. Να βασιλεύει στις σκέψεις του, στις αισθήσεις του. στο νου του,
στις ενέργειες του όλες ο ’Ιησούς Χριστός! Διότι όταν βασιλεύει ο Χριστός μέσα
στον άνθρωπο, τότε και οι. πράξεις του και τα καθημερινά του έργα θα φανερώνουν
το γεγονός και την αλήθεια της Βασιλείας του Θεού.
Κανένας
ανθρώπινος νόμος και καμμιά ανθρώπινη εξουσία δε μπορεί να εγγυηθεί τις αξίες
της ζωής, γιατί §1ναι δωρεές του Χριστού. Η ευτυχία και η χαρά, η αγάπη « η
δικαιοσύνη, η πίστη και η ελπίδα είναι κατακτήσεις Της ψυχής. Προνόμια και «καταστάσεις» της Βασιλείας του Θεού.
Μόνο κάτω από το βλέμμα του ’Ιησού Χριστού μπορεί ο άνθρωπος να πραγματοποιήσει
τις μεγαλύτερες νίκες και κατακτήσεις.
Η
πολίτες της Βασιλείας του Θεού κατορθώνουν και υποτάσσουν τα πάθη και
συντρίβουν τη μικρότητα και εξαλείφουν την κακία και σπάζουν τα δεσμά της
αμαρτίας και πετούν ελεύθεροι στους πνευματικούς αιθέρες. Γι’ αυτό ας δούμε όχι
σαν τους Ιουδαίους τη σημερινή θριαμβευτική πορεία του Θεανθρώπου, γιατί στην «πόλη» της ψυχής μας
έρχεται να μπει ο Κύριος. Κι έρχεται με τη διάθεση να στήσει σ’ αυτήν τη Βασιλεία
Του.
Χρειάζεται προσοχή,
αγαπητοί. Να μη μας παρασύρει Η) Επιφάνεια των εορταστικών εκδηλώσεων των Παθών
που εγκαινιάζει από σήμερα η αγία Εκκλησία μας. Ο Θεάνθρωπος θέλει τις καρδιές
μας. Τις σκέψεις μας. Τον εσωτερικό μας κόσμο. Να τα χριστοποιήσει. Να γίνουν
ένας «κόσμος» μέσα στον κόσμο της Βασιλείας Του. Γι’ αυτό με νήψη ψυχής ας
προσευχηθούμε στο Νυμφίο της Εκκλησίας και της ψυχής να έλθει και να
κατασκηνώσει μέσα μας. Υ2, Κύριε, ελθέτω η Βασιλεία Σου (Ματθ. 6, 10).
