Του Αρχιμανδρίτου π.Επιφανίου Ζαχαράκη | Romfea.gr
Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων δίδει σε όλους μας τη μοναδική ευκαιρία να αναβαπτίσουμε την
Ετοιμάζου Βηθλεέμ, γιατί το ξύλον της ζωής πρόκειται ν’ ανθίση εν τω σπηλαίω σου εκ της Παρθένου, και ν’ ανοίξουν εις πάντας αι πύλαι του Παραδείσου, Χριστός γεννάται, για ν’ αποκαταστήσει τον πεσόντα άνθρωπον……Χριστός γεννάται, δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε. Χριστός επί Γης, υψώθητε.
Με αυτούς τους ύμνους η Αγία Εκκλησία μας ετοιμάζεται να υποδεχθεί την γέννησιν του προαιώνιου Θεού, εκ της Παρθένου Θεοτόκου, με τα αγνά αίματα, της οποίας ετράφη το Θείο βρέφος μέσα στα σπλάχνα της.
Κάθε φορά που ακούμε την υπέροχη αυτή ψαλμωδία, η καρδιά μας αισθάνεται κάποια μυστική δύναμη να την αποσπά από τα γήινα και τα φθαρτά και να την ανυψώνει προς κόσμο ανώτερο, ουράνιο.
Γιατί πράγματι αυτή την αίσθηση του Θείου μυστηρίου την έχουμε ανάγκη, διότι περιμένουμε να γεννηθεί και να κατοικήσει μέσα μας, ο γεννηθείς ενανθρωπήσας Χριστός.
Βρισκόμαστε στην εποχή της αμφισβήτησης των πάντων, συνεχώς χτυπιόμαστε από τα κύματα της αμαρτίας και τη λαίλαπα του διαβόλου. Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό αποκλεισμό, όπως επίσης σε μια ψυχική μοναξιά.
Λησμονήσαμε το Θεό, τον αδικήσαμε, τον πικράναμε, δεν τηρήσαμε το νόμο του, δεν τον ακούσαμε, δεν πήραμε τον σωστό δρόμο, δεν κρατήσαμε τις υποσχέσεις μας ενωπιόν του, δεν κάναμε το χρέος μας σαν χριστιανοί. Γι’ αυτό φαίνεται ότι αυτοτιμωρηθήκαμε, γιατί πήραμε το δρόμο των παθών και της ηδονής του αιώνος τούτου.
Αυτό που θα νοηματοδοτήσει τη ζωή μας είναι μόνο ο δρόμος προς τον Πανάγιο Θεό. Έχουμε λοιπόν ανάγκη από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, να φωτίσει την σκοτισμένη ψυχή μας, να της δώσει ελπίδα, φως, ζωή, Θεία Χάρη.
Ελάτε να υποδεχθούμε, με ταπείνωση και συντριβή ψυχής τη Γέννηση του Θείου βρέφους, την απαρχή της σωτηρίας μας, τη βακτηρία της Χριστοφόρας ζωής μας, την εισαγωγή στην άκτιστη Θεία Δόξα του Θεού Πατέρας μας.
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στο Μέγα μυστήριο της αγάπης του Θεού, και Αυτός περιμένει με ανοικτές αγκάλες τον κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, να δεχτεί μια μεγάλη αγκαλιά από Τον Πατέρα της αγάπης, της ελπίδας, της ουρανοδρόμου ζωής.
Ας θαυμάσουμε με πίστη, ταπείνωση και χαρά, το μοναδικό αυτό μυστήριο μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας, κι ας πανηγυρίσωμε με αγαλλίαση και ευφροσύνη.
Γιατί ο Θεός κατεβαίνει από τους ουρανούς στην γη; Για να μας ανεβάσει στον Επουράνιο Πατέρα. Γίνεται άνθρωπος, για να μας πλησιάσει στο Θεό, να μας κάνει παιδιά του και κληρονόμους της ουρανίου Βασιλείας Του.
Με τη μετάνοια (αλλάζω τρόπο έκφρασης, σκέψης και πράξης) με την υπομονή, με την επιμονή, με την αγάπη τόσο του ευατού μας όσο και με τους αδελφούς, με την ελπίδα μας, αλλά προπάντων με το φιλότιμο μας, δε θα μας εγκαταλείψει, δε θα μας αδικήσει, ο Πανάγιος Θεός. Γιατί μας αγαπά, μας νοιάζεται και το δείχνει με πολλούς τρόπους.
Ας αφήσουμε την ζωή μας στα χέρια Του Θεού στο μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως. Ας ενωθούμε με το άκτιστο, το ουράνιο, το άγιο. Ας κάνουμε ξανά το σώμα μας ναό του αγίου φωτός.
Το μόνο που χρειάζεται από εμάς, είναι να έχουμε τις πύλες της ψυχής μας ανοικτές, στο κάλεσμα της χάρης και του φωτισμού από τον Άγιο Θεό.
Καλά Χριστούγεννα έτη πολλά και ευλογημένα.
